Nannewiid
Yn de romte fan de lêste sinne en de nacht,
ûntsteane wêr’t de himel en de ierde elkoar reitsje,
skakearringen fan goud yn al har pracht.
Yn de romte fan it lêste ljocht en it tsjuster,
stimt de natuer ôf op de frekwinsje fan de stilte
wêryn’t dei- en nachtbisten wikselje fan wacht.
Yn de romten tusken myn gedachten yn
wurde de romten fan stilte hieltiden grutter.
Ik stim ôf op de natuer fan it Nannewiid.
En ik nim myn romte.
Grietje Hoekstra
In the space ‘twixt dying sun and night, where heaven and earth forever kiss, appear hues of gold in all their splendour. In the space ‘twixt last light and dark, nature tunes to the frequency of silence, where light’s critters swap with beasts of night. In the space between my thoughts, the silent spaces grow ever vaster. I feel the nature of the Nannewiid. And I take my space.
Would you like to read more poems?
-
52°57'45.9"n 5°36'56.4"e
-
53°05’23.9”N 5°39’49.0”E